-کشندگان نوهی پیامبر در کربلا با آنکه میدانستند چه جنایتی را انجام میدهند؛ دست به این جنایت زدند، به همین خاطر جلوتر از بت پرستان (چون دین را نمیدانسته و بر آنها اتمام حجت نشده بود) در آتش افکنده میشوند.
حادثهی کربلا سراسر درس عبرت برای بشریت مخصوصاً ما مسلمانان است. بیشتر مصیبت و جانگدازی حادثه عاشورا برای این است که ملتی به ظاهر مسلمان و آراسته به ظواهر شرعی، مرتکب این جنایت شدند. شکی نیست کسی که دانسته یک گناهی و اشتباهی را انجام میدهد؛ پشیمانی او در دنیا و آخرت نسبت به دیگران شدیدتر است. اگر میبینیم کشورهای غیر مسلمان، با آن همه گناه و معصیت خدا، بلای چندانی بر سرشان(ظاهراً) نمیآید، ولی همان گناه در کشورهای اسلامی باعث بلاهای بیشماری میشود؛ یکی از علت هایش، علم بیشتر مسلمین به مسائل دینی ــ که وظیفه ما را صد چندان کرده ــ است (هر که بامش بیش، برفش ببیشتر)، ما هم امتیازاتمان بیشتر است و هم وظیفه سنگینی داریم که تخطی از آن عواقب دنیوی و اخروی خاص خود را دارد.